czwartek, 28 maja 2015

Pierwszy trening po bardzo długiej przerwie

Ponoć "życie jest jak klocki z Tetrisa. Jak wszystko pasuje, to nagle znika." I właśnie na tydzień zniknęła moja aktywność blogowa, bo oddałam się siłce. Myślę, że próbując pogodzić wszystkie elementy swojego życia, opanuję sztukę żonglowania do perfekcji, ale mam plan. Będę ćwiczyć 3 razy w tygodniu, w środę i piątek, kiedy Antoniutek jest w przedszkolu, no i jeszcze w niedzielę. Reszta musi ułożyć się sama.

Pierwszy trening był prześwietny. Schudłam pięć kilo, urosłam trzy centymetry, wyprostował mi się garb i mam cudownie smukłe uda. Sport czyni cuda, zwłaszcza w mojej głowie. Postanowiłam wykorzystać darmową wejściówkę do wypasionego klubu, dzięki czemu przypomniałam sobie, jak fantastycznie jest ćwiczyć. Potem poszło jak z płatka, a do ideału brakuje tylko tego, żeby ktoś mi za ćwiczenie zapłacił, co już miało w moim życiu miejsce.

Na dobry początek skupiam się na redukcji tkanki tłuszczowej, co jest dość proste: ćwiczę na bieżni- idę w dość szybkim tempie, ale kluczowe jest to, żeby maszerować jakieś 45-60 minut, im dłużej, tym lepiej. Możemy oczywiście wyliczać sobie tętno spalające tłuszcz, ale praktyczna rada jest taka, że mamy mieć lekką zadyszkę podczas rozmowy w trakcie ćwiczeń. A. Pamiętajcie, żeby lekko napinać brzuch i ściągać łopatki! Oczywiście można podkręcić tętno na wiele sposobów, ja jednak wybieram opcję pod górkę zamiast biegu czy truchtu, bo w przeciwnym razie bolą mnie kolana.

Mam też cellulitową tajną broń- powiedzieć Wam, jaką?

wtorek, 26 maja 2015

Mydło

Zamawiając prezenty dla Mamy i Mamusi musiałam wybrać też coś dla siebie, bo, przykro mi, ale z tej strony nie da się nie zamówić. Myślałam, że to  paryskie perfumy kuriera, a to moja paczka miała taki cudowny zapach. Poza tym, że lepiej myć się dobrym mydłem z porządnego ministerstwa, niż mydłem zwyczajnym, powaliły mnie na kolana pomysły na kompozycje składników. Skusiłam się na mydła z marchewki, ananasa, czekomięty (i przysięgam, że gdy Mama otworzyła bosko zapakowane zawiniątko, miałam szczerą ochotę wziąć gryza). Jako szczęśliwa użytkowniczka wanny wybrałam też kule do kąpieli i olejki.
Teraz tylko nie wiem czy powinnam wziąć się za pluskanie, czy patrzeć na fantastyczny dizajn opakowań. Skłaniam się jednak ku opcji kilku kąpieli dziennie i obsesyjnego mycia rąk tylko po to, żeby szybciej mieć pretekst do kolejnego zamówienia.















niedziela, 17 maja 2015

Knuję ucieczkę

Poziom wnerwienia mojego dziecka wzrósł w koszmarny sposób w związku z jelitówką, która mu się przyplątała, więc ćwiczę zen albo, jak kto woli, pokorę. Ale , mimo oczywistych niedogodności, Antek trzyma fason. W chwilach, gdy podpadam, zwraca się do mnie per "Ty stara baletnico", co rozczula mnie w przedziwny sposób. Nawet bardziej niż "Z Ciebie jest taka wiewióreczka- modeleczka".
Mimo wszystko potajemnie knuję ucieczkę. Jak wiecie albo nie, jestem profesjonalną instruktorką fitness. W szczycie formy prowadziłam około piętnastu godzin zajęć tygodniowo, więc doskonale rozumiem, że ładne ciałko potrzebuje ćwiczeń. Regularnych. I wyrzeczeń słodyczowych. Zresztą było to ze wszech miar wspaniałe: bycie w grafiku to świetna motywacja do ćwiczenia, muszę też przyznać, że czułam dziką satysfakcję, gdy ktoś płacił mi za ćwiczenie- to były najpiękniejsze pieniądze w moim życiu. Teraz poodkładało mi się tu i ówdzie, nie czuję się świetnie ze swoją figurą, a dzisiaj mąż skomentował mój wygląd w króciutkiej piżamce hasłem "Ale Ci się cellulit robi". Więc wybieram się do klubu fitness, gdzie pozbędę się cellulitu. Taki jest plan. Chcecie poczytać o skutecznych ćwiczeniach?

wtorek, 12 maja 2015

horyzonty

Pewien Młody Człowiek powiedział mi ostatnio, że nie lubi śród, bo środy to trzecie poniedziałki. A ja kocham środy, bo od dawna uważam, że są one początkami weekendu. Czwartki i piątki to zaledwie dwa dni, więc naprawdę jestem w stanie udawać sama przed sobą,  że wpadam do pracy tylko na chwilkę (chociaż pracuję ze standardową intensywnością) i że to w ogóle się nie liczy. Tryb chilloutu zaczynam w środku tygodnia i jestem super szczęśliwa  z czterodniowymi weekendami. Antoniuszko dobrze wie, o co chodzi. Na przykład jeśli jest nie w sosie i ktoś da mu zbędnego całuska, szybko go zdejmuje.

Dzięki takim drobnym sztuczkom odnajduję się w naszej obecnej sytuacji mieszkaniowej. Na pierwszy rzut oka jest fantastycznie: moja Mama pożyczyła nam swoje mieszkanie, dzięki czemu po sprzedaży naszego nie musimy podczas budowy niczego wynajmować. Ekstra, ale jest haczyk. Mieszkanie jest w dużym stopniu wyremontowane, ma nowiuteńką kuchnię i w porządku łazienkę. A ja go po prostu nie lubię. Jest nie po mojemu. Nie odnajduję się w beżobrązach, drażnią mnie tapety, zapominam wyłączyć gaz (bo na indukcji trzeba było tylko zdjąć garnek), a poza tym koło naszego bloku całodobowo czatują panowie z mało wybrednymi trunkami.

Nie skupiam się na tym. Można by rzec, że łatwo się nie skupiać, gdy chatka na wsi jest w budowie, no i faktycznie- postanowiłam koncentrować się na detalach z pominięciem szerokich horyzontów w obrazie rzeczywistości. Zaczęłam robić pompony, gaszę światło i zapalam świece, mam fantastyczny pretekst do robienia zakupów. Słodki lisek z MyScandi wisi na obleśnej tapecie, ale kiedyś będzie zdobił pokoik Antosia na wsi.

Planuję zrobić sporo nalewek na wypadek, gdyby mój sposób nie działał zimą, a tymczasem prezentuję serię zdjęć z drobnymi przyjemnościami, wąskimi horyzontami zupełnie bez szerokich perspektyw. Dziś poprzestaję na małym.











 

 
 







sobota, 9 maja 2015

Eminencje

Budowa budująca i pochłaniająca. Pociągająca też jest. Piotrek nas buduje, co mnie buduje, ale od świtu do zmierzchu, co mnie nie buduje (ale i nie dołuje, bo akurat z powstającym domem łatwo się pogodzić). Idzie mu prześwietnie: nie było stropu, ale został zrobiony, nawet na niego weszłam podziwiać widoki i robić ACH! Naprawdę wielkie, zapierające dech w piersiach ACH! Zwłaszcza, że oprócz Szarych Eminencji Zachwytu mamy też Zielone. Pięknie, prawda?




















wtorek, 5 maja 2015

Postęp

Powiem Wam, że nasza budowa jest całkiem śliczna, piękna i estetyczna. Zarówno w zakresie industrialnych stempli, jak i widoczków za oknem. Zaczynamy od okna kuchennego. 
 
 




 












sobota, 2 maja 2015

Kreatywność level hard.

DZIEŃ PIERWSZY

Kreatywne dziecko wie doskonale, jak odnaleźć się w sytuacji, gdy matka się kąpie. Wystarczy buchnąć jej tusz do rzęs i stworzyć dzieło na pralce. Matka ceni sobie spokojną kąpiel. Jest zachwycona kreatywnością dziecka.


Antoni Wawruch,
Pożar,
tusz do rzęs na pralce
 


DZIEŃ DRUGI

Gdy tylko matka zabiera się za mycie wanny przed swoją kąpielą, dziecię pyta: "A gdzie jest sprzęt do malowania?". Ułamek sekundy, chwila refleksji. "Proszę, Tośku, namalujesz coś dla mnie?". Przecież płyn micelarny z Sephory radzi sobie z tym w minutkę. W zasadzie to powinnam mu kupić kolorowe tusze na promocji w Rossmanie.

 
Antoni Wawruch,
Pożar II,
tusz do rzęs na pralce

DZIEŃ TRZECI

Jednocześnie przygotowuję pstrągi do pieczenia, obieram ziemniaki i gotuję rosół. I nagle nadchodzi ta refleksja. Taka cisza, że zaraz pójdzie grom z jasnego nieba albo inny wybuch.
-Antosiu?
-Namalowałem Ci.
Szybki telefon do mamy (w której mieszkaniu, z okazji budowy, strasznie mieszkamy jak straszni mieszczanie)
- Mamusiu, możemy Ci narysować coś na ścianie?
 


Antoni Wawruch,
Pożar III,
tusz do rzęs na ścianie.